neşenin ağır ağır kavrularak söndüğü
sancılı bir yatak başımı koyduğum
kabız duyguların dili olmaya çalışıyorum tüm gerginliğimle
bu yapılan haksızlık, çivili ruhların kurbanı olmamalı yüreğim
soruyorum neden ben değilim diye
biliyorum, bir gün tamamen silineceğim
silinecek benliğim göz kapaklarında
yine de canhıraş bir soru bırakmalıyım geriye
neden başka toprakta filizlenmek istiyorsun?
neden benim yurdum değil çiçek açacağın yer?
neden ellerimizi ancak bir kutu kutu pense birleştirebilir?
sadece söyle işte, sesini unutmamalıyım, cevap ver
neden bir kerecik kutu kutu pense oynamadın benimle?
son defa.
