"Buraya neden geldik?" Temmuz duvardan güç alıp ayakta duruyordu. Karşısındaki simli makyajdan yüzü parlayan kıza bu soruyu soruyordu. Başı giderek daha çok dönüyor, zaman kavramı yavaşlıyordu. Karşısındaki kızın kim olduğunu bile bilmiyordu ama kızın parmaklarının cebinde hareket ettiğini hissediyordu. O kadar çok içmişti ki beyni bu hareketlere karşılık verecek bedenini çalıştıramıyordu. Sadece kızın parlak yüzünü ve işini bitirip giderken Temmuz'a gülmesini anımsıyordu. Duvardan tutunarak yürümeye çalıştı ama kendini yerde buldu. Gözlerini kapattığı her saniye sanki bozuk bir dönme dolabın içinde hızla hareket ediyor gibiydi. "Ayağa kalk." dedi kendi kendine ve çaresizlikle ekledi: "Bir daha asla içmeyeceğim." Bu, Temmuz'un bozduğu kaçıncı yemindi?
