Açıyorum siyah sayfalarımı
her gözyaşımda
mavi oluyor.
...sanırdım
İçimde biriken bir dolu hüznün
biteceğine,
Gözlerindeki bebeğin
bana güleceğine inanırdım.
şimdi duvarlara bile küsüm
konuşamıyor acılarım
içimi bıçaklayan kalbim
kendini öldürdüğünden yok haberi
yine de mavi sanıyor gözyaşını...
o kadar çocuğum ki bugün
omuzlarımda kanatlarım olsun istedim.
o kadar yorgunum ki
biri dokunsa
gözlerim kanını akıtmaya hazır,
acılarımla
sana sarılmak istedim.
dinlemek gibi
aynı şarkıyı,
hislerim hep başa dönüyor sürekli
açıyorum siyah sayfalarımı
her gözyaşımda
mavi oluyor.
...sanırdım.
burhan13s
2022-03-03T22:55:15+03:00Kaleminize ve yüreğinize sağlık. Bitmesine üzüldüğüm bir şiir oldu. :)