her şeyi affedebilirim sevgilim
ama bu kaybolmuşluk hissini ve ne yapacağını bilememe durumunu asla affedemem
içimdeki çığlıkları bastırmak için kendimi bir anda içinde bulduğum yolculukları
her yolculukta çektiğim uykusuzlukları, karın ağrılarını
sana kavuşmak için söylediğim yalanları, beş parasız kalışlarımı
bozduğum konfor alanımı, ateşini harladığım kaygı bozukluklarımı
her çıkmaza düştüğümde seni arayışımı, bir koltuğa yığılıp ağlayışımı
unutamam sevgilim
karşına çıkarken böyle yıkık, harabe
bir kez olsun içten kollarınla sarmayışını
böyle eriyip giderken ben buz gibi o kalbini bir kez olsun yok olmamam için dokundurmayışını
unutamam
