Ölüme temiz değilim

Yaşamaya hevesli hiç

Benliğimi böldüğüm parçalarımla 

Oldukça kalabalık sayılırım

Tek kişilik tabut için

Ve fazlaca gerçekçiyim

Gözü kapalı peşinden

Sürüklenmediğim yalanlar için

Masalınızda kendime rol biçmedim

Israrım sürüden sıyrılmakta

Kurda yem olmak pahasına 

Ne yeri ne göğü

Ne içinizi ne dışınızı

Sizin baktığınız yerden hiç göremedim.


Göğsümde büyüterek

Herkesten yapılmış bir acıyı

Kendi önüme barikat çekerim

Gülüşüme mal edilse de

Kucaklayıp haksızlıkları

Yüreğimle örterim

Yedek bir kalp taşırım cebimde

Vuslatı uzayan ruhum için

Saatimi en erkene kurup

Bedenimle ödeşirim.


İkilemiyle yaşamın nefes nefese

Boğuşurken öğrendim

İçimden kendim geçtim de 

Yine de sevemedim

Sevmeye adını vereni 

Bilir miydim

Bilmemekle sayar mıydım sevmiş olmayı

Veya sevmemeyi 

Burayı kurup içine beni atanı

Tanısaydım lütfundan

Kalır mıydım 

Düzenin içinde düzensiz 

Sahipsiz anlamlardan daha sahipsiz.

Tüm kabullerin uzağına 

Bir adım dahi

Yetişemedim.