Bir olmuyor geceleri insanın
Tutmuyor, tutuşmuyor
Halbuki aynı saatlerde
Aynı ayın altında aynı yıldıza bakarak geçiyor
Ne selamlar gönderildi aynı yıldızın ışığına
Ne ağıtlar yakıldı aynı ayın şavkına
Biri birini tutmadı, hiçbiri birbirini aratmadı
Bir şeyler ya aklımızda kaldı ya boğazımızda kaldı
Tut çıkar her neredeysek aydınlığa
Tut çıkar ellerimle çektiğim güneşin alnına
Tut bir kere bin geceye bedel
