Yangınıyla yaşıyor nefesi ciğerinde,
Kozalakları kadar ömrümüz, eskiden yeşildi
Sanırsın gülüyor dudaklar, altında maskenin tüm kini
Bankların paslı demirine akıyor yüzümün yarısı, yarısı hâlâ cebimde
İmkansız mı dersin yine de ilkbahar
İsterdim ki her şey normal olsun,
Her şey ilk günkü kadar durağan...
