Suçum yaşamak ama neyden hüküm yedim?
Düşünmek cinayettir. Gömün beni öldüğüm günahkar avuçlara. Bakire değil hiçbir insanın kelimeleri. Safınız yok. Savaşınız komutasın. Ben de ortadayım. Şuursuzum, son dakikalarım sulakken. Kimdi beni bana oyduracak?
Kulpunu kırdığınız fincanları niye vitrinlere dizdiniz ey füsunlar!
Bereket ki çeyizime binlerce ağlak ve gülek kavgalar sıkıştırdım. İlmek ilmek hayatlar işledim dantellerime.
Benim ağzım hep mi etil koktu?
Uslanmadım, susmadı tek ayak üstüne ceza almış çocuk.
Yüzümü çiziktiren tırnaklarımı kestim, acı zehir sözlerini kesemedim elli alemin.
Elhamdülillah hala bu vatanın evladıyım.
Sonrası geçer sevdiğimiz ne varsa ağlar, usulsüz kuşlar yolunur.
Sancılarımın hiçbiri caydırıcı değil.
Kaşlarımız hülasa çatık ama bizim suçumuz değil.
Vatani görevim sınırlarımda ölmek; ki ben yurtsuzum.
Reddime hüküm vermeni bekledim; artık kusursuzum.
Suçunu kabul et ey hain!
Sen huzursuzsun.
Burası yankı değil, sanrı değil.
Hakikati yutmuşsundur.
Olduramadığınız, öksüz kaldı.
