Rastgele bir gün daha konulup gitti önüme,

Ben rastgeleliğinden habersiz.

Özgürlük yine kendi parmaklıklarımın arasında,

Sesi soluğu kesik.

Gözlerimse geçmiş kendinden Ay gibi

Ellerimi paramparça etmiş tatlı rüzgâr

Dilimi boğmuş, susturmuş karanlık

Peki ya yüreğim?

Yüreğim son günlerde gökyüzü olmuş bu şehre,

Kapalı, gri, kapalı.

Hâlâ uçuyor tek tük kuşlar gökyüzünde,

Umut var hâlâ...

Umut var, kanatlarım bitkin

Umut var, bir gözüm gökyüzünde

Umut var, bir gözüm toprakta

Umut var, ben yokum, kayboldum.