Elimde değil, ne yaptıysam gitmiyorsun benden,

Kalan ömrümü de zihnimde seninle geçireceğim.

Artık hep seni yazdığı için nefret ediyorum kalemimden,

Sanırım ben seni unutmaya çalıştıkça delireceğim.


Sahi ne kadar oldu sen benden gideli?

Bahçemdeki çiçekler yeni açmıştı seninleyken.

Bütün çiçeklerim soldu, sen gittiğinden beri,

Seni hatırlıyordum sürekli, onlara bakarken.


Yaşamaya değer iki üç nedenden birisiydin,

Elimde yaşamak için ailem ve anılar kaldı.

Ömrüme biçtiğim üç senenin sebebiydin,

Artık sadece gitmek istiyorum, anlamı kalmadı.


Kahveyi azaltmaya çalıştım, sen varken,

Seninle daha uzun yaşayabilmek adına.

Şimdi daha mutluyum, kahvem elimdeyken,

Çünkü seni daha çabuk unutacağım her yudumda.