"Bir türkü duyulur uzaklardan

Altın damlalar yağardı bir de

Ürperen aynasına suyun."

Friedrich Nietzsche


Yılanlı yolların kuru topraklarında,

İçinde bin bir gül yetiştiren

Narin, kumral kızların türküsüdür bu.


Yurt içinde yurt kurup

Dağıldıkça ağlayan, barışan

Durmadan aynalar kıran bahtsız erkeklerin

türküsüdür bu.


Belki gün doğar diye

Bir kenara sızıp korkakça saklanan

Ayın türküsüdür bu.


Daha nice alışamadık varsa bu örselenmeye

Bir halata ya da ağır bir taşa

Elinde kendi iskeleti ve umuduyla

Geldiği yere, bilinmeyene koşanların türküsüdür bu.