"Bir türkü duyulur uzaklardan
Altın damlalar yağardı bir de
Ürperen aynasına suyun."
Friedrich Nietzsche
Yılanlı yolların kuru topraklarında,
İçinde bin bir gül yetiştiren
Narin, kumral kızların türküsüdür bu.
Yurt içinde yurt kurup
Dağıldıkça ağlayan, barışan
Durmadan aynalar kıran bahtsız erkeklerin
türküsüdür bu.
Belki gün doğar diye
Bir kenara sızıp korkakça saklanan
Ayın türküsüdür bu.
Daha nice alışamadık varsa bu örselenmeye
Bir halata ya da ağır bir taşa
Elinde kendi iskeleti ve umuduyla
Geldiği yere, bilinmeyene koşanların türküsüdür bu.