I.

Devir bakışlarındaki yokuşu

Dünündeki şu varmaz koşuyu bitir


Bu sessizlik neyin ilanı yine

Kaç kere anlamayacak kaç kere neye


Vakit beyaz gömlek vakti değil

Ütüleme ölgünlüğünü, bu canlılık telaşın nedir


Onarma pürüzlerini boşuna

Önünde durduğun ayna değil ki


II.

Tutarlılığın vergisi ağır

Tez elden sula içindeki kamburu


Uzun durma o baltaların önünde

Eğil kardeşim, eğil


Gırtlağını temizliyorsun da söz hani

Aklında yıkılmamış kürsü mü bıraktın


Sırtındaki cevaplar kabuklu hala

Bak, pıhtı tutmuyor son aldanışın


Neşen karşılığında ne verdiler sana

Sabaha çıkmak için kullandığın merdiven nedir


Söyle, düşman mı belledin anahtarları

Son sürat zorladığın: duvar o, kapı kilidi değil


III.

Herkes oynuyordu sen oldun

Dışlanmışlığın bir kağıt parçası etti mi


Kimsen yok muydu kardeşim

İyileşmenin tarifini niye yarana sordun