Bazen terk edip gitmen gerekir şehri vakitsizce, öyle hazırlanarak falan değil. Bir gece, bir paket sigara ve biraz alkolle. Fanilikte sıkışmışlar, sizi de çembere alırlar ve işte "ateş çemberi" sizi içine alır, siz ise akrep gibi hareketsizce kalırsınız. Bu yüzden sevemedim ya insanları! Ateş çemberinden farksızlar diye! Şehirden uzaklaşırken bir parça da şiir alıverin yanınıza, ölmemek için biraz edebiyat için. Vakitlilerin ve fanilerin kentinden uzaklaştığınızda -ateş çemberi yokken- etraf daha sakin ve yaşam bir nehir gibi gelecektir. Saatler, saatleri; ölümler, ölümleri yiyecek ve ölüm asla size dokunmayacak. Ölümün işi faniler ve vakitlilerdir. Ölümsüz olmak öyle aman aman zor da değildir, sadece şehri ve insanlığı terk edeceğin vakti bilmen gerekir. Sonsuza dek yalnız kalmayın. Bilin ki Zerdüşt dahi dağa küsmüştür!
