Diz kapaklarından filizlenip hayat bulmuş gibi dünya, ilk insan seninle var olmuş, ilk meyve senin avuçlarından düşmüş toprağa. İlk sevda göz bebeklerinde dövülmüş, rüzgar saçlarını savurup geçmeyi görev edinmiş. Keşke diyorum bende can bulabilseydim de seninle var olup, köklerimi kaburgalarına sarabilseydim. Kalbinin her atışı can suyu verseydi hücrelerime. Ama yokum işte, hiç olmayacağım da. Dünya seninle dönecek, günler seninle tamamlanıp mevsimler seninle akıp gidecek. Yıllar bir biri ardına hizmet edecek sana. Ama yokum işte, hiç olmayacağım da.
