yalnız iken kara gece

gölgen sana hemdem olur

yeklik boyna kumdan yele

gündüz çölde zemzem odur


gönlüne hüznü getiren

atandan olsa uzak dur

göğsünü dardan eyleyen

düşmanın idir kuşan vur


sevda taş kabirde turdur

aşk yürekte zehir sudur

sevgili koyna yılansa

ölümün sevmekten olur


fanidir sevmeye mecbur

adem havva'ya tutulur

kul idir ikaz tanımaz

bu ruhu sarmış bir kusur


insan hep seviden yana

yerle yeksan olur sözün

seven dizilir kurşuna

bre berk destan olsa yazın