Yatıştım durduğum yerde

Yine sana, bir yanılgıya yakıştım.


Bana mesafeler kazandır, gözlerine bakamıyorum

Çekildim hamuşa, kırılmadım hayır

Çektim kendime şüpheleri bile affettim


Al huzurum senin olsun

Güzel günlerim dumanlanıyor al

Öyleyse sessiz büyüyen bu ağacı,

Belki giderim diye sakındığım ilacı,

Üstümüze gelen bunca devvar ve neyse amacı

Al, yaraların onsun.

Gülebil diye başka yüzlere


Yanacağız şimdi görme yüzümü

Üşüdüm kaldırıp koyduğun yerde,

Canımın diğeri ört üstümü


Bak, sönüyor içimin ateşi kendine

Erittiği bunca şikayet, kavga

Kocaman yorgunluklara dönüşüyor

Üşüyor zıkkımın en delisi de içimde

Dön aynalarından, aynılarından dön üşüyor.


Yatıştım yine kendi elimle

Bir boşluk koyup gittin gördüğüne gözümün

Bak, alıştım.



Çizim: Sezin Hasgüler