Başım sıkıştığında döner bakarım ardıma

Neyi bıraktım kendimden

Ve ne taşıyorum dünden diye

Bazen çabalamak boşuna gelir

Bazen yol bellidir, yolcu bellidir

Ama bazen de bir düğüm belirir

Ruhumun en ince yerinden boğazıma doğru uzanan

Sıkışıveririm tüm olağan şeylerin içinde

Olmamış gibi gelir onca yıldır olanlar

Duymamış gibi gelir kimseler beni

Yorulmuştur artık tüm yorgunluklarım

Sırtımda dünün yükü yoktur

Bırakmışımdır ben diye sarıldığım başka halleri

Çok uzun zaman değil

Birkaç saat önce vazgeçmişimdir

Var ettiğim tüm yabancılardan

Ve yeniden doğmuşumdur

Annemden çok uzakta, kendimden biraz yakına

Bulduğumu sandığım tüm kayboluşlar sahtedir

Ben hiç ben olmayı bilmemişimdir

Dalgaları görmeden okyanustan korkmuş

Yaşamayı öğrenmeden ölmekten bahseder olmuşumdur

Oysa dünya döndüğü müddetçe sabahlar vardır

Yeniden olmayacak olanlar dünde kalmıştır

Bugün doğmak için harika bir gündür

Ve bana benzemeyen her şey dün ölmüştür