-Bir rüyaydı muhakkak olan ile yetindik

Olmayana meyleden elbet bizden bilindi-

Bir inilti duyuldu viran olmuş bir kentten

Bu kenti terk etmişti yalnız ölmüş bir adam

Yalnızlığı bile ona çok görülmüştü kentte

Öyle yazdı defterine kimsenin bilmediği 

Ve silmedi hatayla yazdığı yedi harfi

Böyle kalsın buyurdu böyle kalsın hatıram

Bu kenti terk edenler dönmediler geriye

Ölmediler gidip de kaldıkları yerlerde

Aldıkları anılar geçen yıllar içinde

Çürümeye durdular loş dolaplar içinde

Güveler aç öldüler yemediler dünleri

İnsanlardı yediler fütursuz ve katıksız

Hem dediler hükümsüz, günler susuz yıllar aç

Bir ömür böyle yitip kurumuştu apansız

Sorgusuz harcanmıştı dün bugün ve yarınlar

Ve yarımlar içinde kalmıştı tüm kadınlar

Kurumuş bir yaraydı geçmeye durmuş şimdi

Kanlı kabuk bağlamış geçmişte bir araydı

Ne kanayan bilindi ne kanatan kuşkusuz

Bir cinayet işlendi hiç yaşanmamış gibi

Yok sayıldı akan kan, delen kurşun, ölenler

Yok bilindi gidenler, yok denildi sorana

Zamanla inanıldı zaman inandı sonra

Koca bir kent yıkıldı, inilti sustu sonra


30.01.20