Duygular yalnızlıkla perçinleştiğinde

İçi içine sığmaz insanın.

Ve evet ben yalnız bir adamım. 

Öyle ki bir şehir vardı karşımda

Karanlığı belirirdi hemen ardımdan.

Bana en yakın olanlar

Benden en uzakta.

Kabalık etmek istemem ama 

Ben kalabalık bir yalnızım. 


Çeyrek asır, Tanrı ile yol yürüdüm beraber.

Kah yaklaştım kah uzaklaştım bihaber.

İnsanlara aldandım bütün insanlığımla.

Yanılmak keskinmiş yenilgiden.

Sırtımda taze duruyor onca yara.

Ve göğsümde 

Ve yüreğimde 

Tuttuğum ellerin sancısı var.

Kabalık etmek istemem ama 

Bu yalnızlık sevdiklerimden yadigar.


Diyar diyar dolaşan rüzgarların

Sabaha karşılarda uğultusu var. 

Geceden ihtişamla sıyrılan Güneş’in

Şu umutsuz hallerimde hakkı var.

Ey çorak topraklarına ümit ektiklerim

Dikenli yollarınızda durur ziyanlar.

Kırk şairin kırık mısrasıyla yoğrulan

Sitemkar gecelerin hakkı var.

Kabalık etmek istemem ama 

Yalnız bir adam var.