oradaydı
sarı buğday denizinin ortasında
bir güzel kehribardı yaprakları
zeytin danesi
çocuk gülüşü
ve ay kokuyordu dalları
oradaydı
içimde
iğde buğusunda
konuşsam
saçardım tohumlarını
gebe kalırdı toprak
sözlerimden
bense sustum
sakladım sözlerimi iğde buğusunda
sakladım
dostlarım için
sade
güzel
insanca baktım
tırmandı dallarına bakışlarım
kollarımdaki gülümseme sardı gövdesini
o vakit ürperdi
çevirdi gül cemalini yüzüme
güldü güldü güldü
zeytin danesini
çocuk gülüşünü
ay kokusunu ortasından böldü
içimin buğusuna bıraktı
titredim
kırçıl sesimle
tek bir kelam ettim:
"Eyyy Hızır"
sözlerim döküldü
toprak gebe kaldı
24 Eylül 2020
Gültepe