oradaydı

sarı buğday denizinin ortasında

bir güzel kehribardı yaprakları

zeytin danesi

çocuk gülüşü

ve ay kokuyordu dalları


oradaydı

içimde

iğde buğusunda

konuşsam

saçardım tohumlarını

gebe kalırdı toprak

sözlerimden

bense sustum

sakladım sözlerimi iğde buğusunda

sakladım

dostlarım için


sade

güzel

insanca baktım

tırmandı dallarına bakışlarım

kollarımdaki gülümseme sardı gövdesini

o vakit ürperdi

çevirdi gül cemalini yüzüme

güldü güldü güldü

zeytin danesini

çocuk gülüşünü

ay kokusunu ortasından böldü

içimin buğusuna bıraktı

titredim

kırçıl sesimle

tek bir kelam ettim:

"Eyyy Hızır"

sözlerim döküldü

toprak gebe kaldı



24 Eylül 2020

Gültepe