Boyumuzu aşmış yalnızlığımız var. Çırpındıkça batıyoruz bu bataklıkta, çabaladıkça okyanusun ortasına sürükleniyoruz, yol aradıkça daha da kayboluyoruz bir karanlık ormanda. Yolunu yitirmiş çocuklar gibiyiz, kimsesiziz. Şehirler kurulabilir yalnızlığımızın enerjisinden.
