Yalnızlığıma isyan ettiğim bu serbest nazımımda,
Bir ömür boyu süren sessizliğe kalkan çıkarım.
Dört duvar arasında hapsolmuş ruhum,
Yankılanır koridorlarda yitik umutlarım.
Gecenin karanlığına, yalnızlık çığlığım düşer,
Gözlerimden süzülen damlalar, gözyaşımdır.
Kalabalıklar içinde yalnızlık çemberi döner,
Yalın ayak dolaşırım gölgesinde kederin.
İsyanımın ateşi tutuşur içimde,
Göğsümde yanan umutla sararırım yaralarımı.
Ruhumun derinliklerinden çıkarırım haykırışlarımı,
Bir şairin kaleminde döner durur kederim.
Kahramanı benim, bu sancılı yolculuğun sahibiyim,
Yıldızlara yakarırım isyanımın meşalesini.
Her gece umutla yanar, hayallerime kanat takarım,
Yalnızlıkla savaşır, yürürüm hayatın engebeli yollarında.
