bir sahil sekoyası ölümlük dertler
rikkate müştak bir şikarım ben
hislerim mahzun yapraklar gibi
bir vefa kadar aşka uzağım
kırk yamalı bohçadır benim hayatım
her perdede apayrı acı bir dram
zihnimde çelikten bir boyunluk
sabahı görmemiş hiçbir heyecanım
beklerken şafakta sırlı çendirek
ev ev değil biraz berzahtan döşek
aynalar kırılmış yıldızlar fişek
bir ses gelse öteden belki anlarım
