bir sarı kâğıda döküp öfkeni
çılgınca hislerle yırtıver gitsin
hayat üç beş gün gerisi yok
bohçana dertler yüklenmeyesin
bilirsin anılar hüzün yüklüdür
söversin geçmez eski yaralar
ne yap et kurtul çaren mi yok
kalbine sıklet yüklenmeyesin
hatırla ama unut o şuh günleri
gülüp gülüp iç çekişlerini
acele et davran vaktin yok
sonsuza keder yüklenmeyesin
