Dal kırıldı Vera, kesildi su
Seneca daha yakın, yarınlardan daha yakın
Kaldırdı engelleri..
Ben içimden taşıramadığım damlaya kırgınım
Nuh'un tufanından olan her canlıdan biri eksildi
Sözcüklerin yaratılmadan önce, kalbin yaratıldığı âleme
İntikal etmiş hâl üzere seyrettim..
Gözlerimi diktim, eksilttiği suya sebep olana
Kim durabilirdi suya karşı?
Ateşe, içimden bir damla taşıramadığıma kırgınım
Mezar taşlarından oluşan evim
Duygularımla inşaa ettiğim taşlarla ördüm
Değmesin diye başka eller
Düşman olan kim var bana 'içimden' başka?
İçimdeki yangına, bir damla dökemediğime kırgınım
Vera, belki de en çok sana..
Ah Vera ne işi var Mayıs ve Haziran aylarının, bu kışın soğuğunda!
