kabullenemediklerim
ağırlaştırırken adımlarımı
en sevdiğim albümü dinliyordum
kaçmak ister ya insan
zihnindeki seslerden
ben müziğin sesini kıstım
olabildiğince duymak için
kazdıkça kazdım en derinine
ne varsa topladım
bir anda çektirdim kendime
büsbütün acını
eksik bir parça bile kalmadı artık
yakıştıramazdım sana diye
hiç dokunmamıştım
derledim benden esirgediklerini
hepsi yerli yerinde
yapbozu bitirdim sonunda
çırılçıplak karşımda duruyor tüm yaşananlar
yanılgı koydum adını
çünkü yanıldım
düşünüyorum da
çok kırılıp dökülmüştüm
hatırlarız ikimiz de
böyle unufak olacak kadar
yıkılmamıştım
