kurumuş dallarına tutundum

sökülmüş kalbine soyundum

bir elem uğruna

bir gecenin ahına yakındım.

kuru gözler borçluyum sabaha

borçluyum bir geceye

yalnızlığımın her bir paresini .

yoksa bilirim gelmezsin.

gel bir gece yalnızlığıma fısılda

kara bir mendille kurut pınarlarımı

tutmasan da olur ellerimi.

bir kere dokunsam gözlerine

bir iç çekerim insafsızca

her sokakta yankılanmış kokun

bir bana uğramadı sanki

siliyorum gözlerimi feryadıma

hıçkırıklarımı kısıyorum isyanıma,

ve bekliyorum sabahı,

bir kez daha mahçup olmayı

yaşlı gözlerimle izliyorum.