Zemheri bir yalnızlık bu
Ardınsıra senin
Senden gayrı lafügüzaf
Şu arsız gönlüme
Gam deryasında yüzüyorum
Dalgalar vuruyor kırışmış yaşlarıma
Telaşlı bir güvercinin çırptığı kanatlar gibi
Yaşlarımla dalgaları dövüyorum.
Güneş, gözlerin kadar yakın
Ay, yokluğun kadar uzak
Toprak, olduğun kadar ıslak
Ve kurşun, beynimin içindeki sirenler kadar ağır.
Sesinde olan bitenle ilgileniyorum
Şiir ancak o zaman katlanılabilir oluyor !
Sonra sen bana şair diyorsun
Nefesimden daha ağır şeylerle imtihan etme beni sevgilim.
