Gitgide azalıyor coşkun akan dere
Sular boğuk, rengi ruha dokunmuyor
Sanki yapay bir düzenin kurmacasıyız
Kimse bakmıyor artık gökyüzüne
Yerde ne yaratmaya çalıştıysak
Hepsinin kölesiyiz
Anladım ki bu dünya faydasız
Her şey, bu dört duvar arasında bir yer
Biz yeniden çocuk olamıyoruz
Ağlamak, bir çocuk gibi ağlamak şimdi
Gösteriş için gizlenmiyor gözyaşları
Damlayı bile gösteriyoruz
