Yarını düşünmek zor, yarını düşünmek yorucu.

Korkutucu, neler olacağını bilememek.

Olacaklara yön verecek mecali bulamıyorum kendimde.

Piyanonun tuşlarına rastgele basınca çıkan anlamsız sesler gibi rastgele basmak istiyorum hayatın tuşlarına, dengeleri iyice bozmak.

Kaybolmak zamanın içinde ve gece bir ışığı, gündüzse bir karanlığı beklemek yalnızca.

Çabalasam düzelir mi bir şeyler ya da bu denli uzaklaşmış mıdır iradem benden? Bilmiyorum.

Biz mi yazarız yarınlarımızı yoksa ilahi güçler çizmiş midir yaşayacaklarımızı?

Bilemiyorum...