Yazıp yazıp yırttığım, çizip çizip sildiğim bazı şeyler var. Aralarından en çok 30 Temmuz canımı yakıyor. Takvimdeki o gün bitmek bilmeyen bir asır gibi. Yüreğim dağlanır hep. Canfeza'yı dinlerken neler düşündüğünü düşünebilseydim bir saniye. Sadece kendini boşluğa attığın o camdan bakabilseydim dünyaya bir saniye. Çocukluğundan, kaybettiğin gülüşünden, tutamadığım ellerinden, öpemediğim gözlerinden hepsi için ayrı ayrı ağlayabilsem günlerce. Gelsen yeniden. Beraber kızsa bize baban. Senin yerine benim elime vursa Kuran'ı öğrenemediğimiz için. Sarılsak birbirimize, anlatamadıklarımızı ağlasak keşke. Şimdi ne söylesem yarım kalacak, ne söylesem yutacak bu kirli dünya. Güzel şeyleri alır genelde. Seni aldığı gibi. İyi ki geçtin çocukluğuma değerek, iyi ki vardın. Varoluşsal tüm sancıları ben çekerim, ne olur bir saniyeliğine gülümse yine bize.
