Önemli olmalıydı yaşamak
En çok da utanmadan sevmek
Girmemeliydi kötülükler saf kalplere
Bembeyaz sayfalara gözyaşı düşmemeli
Çocukluğumda büyüttüğüm hayaller
Tek tek yüreğimden gökyüzüne uçmamalı
En çok da gitmemeli benden ben
Ruhumdan özgürlük kuşları.
Yarı yolda kalmış yaşamak
Elveda demiş güzellikler
Bana, sana, en çok da bize
Uğramaz olmuş bahçeme kelebekler
Solmuş bütün çiçeklerim.
Ne dersin bir umut
Bu bahar bekleyeyim mi?
Bütün pencereleri açayım
Rengarenk giyineyim mesela
Tıpkı tıpkı bir bayram günü
En çok da babamı beklediğim gibi
Bekleyeyim bu bahar
Umudu, sevgiyi,
Mutluluğu, özgürlüğü
Yaşamı, aşkı
Eh, tabii biraz da seni...
