Darmadağın bir yaşamı seçtin
Kanatların olmadığını bile bile
Uçmayı düşledin
Savruk bir yaşam elinde
Hiçsin
Fazlası değil
Ölüm omzundan öpüyor yine
Ne ağır
Ne ağır omuzların
Ne hafif bir öpücük oysa
Kapılıp gitmek istiyorsun
Ziyan derdim bu yaşama
Özgürlük kandırmacası hayatın
Özgür olmak hiç olmaksa
Başardın
Başardın
Nihayet
Kim olduğunu bilmeden henüz
Nasıl ettin o büyük lafları
Kim olduğunu bilmeden
Hiçbir bok bilmediğini bile bile
Nasıl pay ettin vaktini yabancılarla
Elinde sönmek bilmeyen sigaran
Ağzında kendin olmak için güya
Seni kendinden öyle uzak düşüren o kokuyla
Yaşamını bir başkası yaşıyormuş gibi
Yarın hesabını vereceğini düşünmediğin
Hiç düşünmediğin o şeyleri
Nasıl düğüm ettin boğazına
Yalnızlığı hak ettin
Tüm varlığınla
Ve yokmuşsun gibi savruk yaşamınla
Varolduğunu ancak kalbindeki sızıya denk düşene kadar
Ayna karşısında parçalarını ararken bulana kadar kendini
Hiç ama hiç sorgulamadığın için
Bu yalnızlık senin
Kendine, dönüp bakmadığın kendinden başka bir şey bırakmayana değin
Sen yarattın onu
İçindeki çocuğa ihanetinin bedeli
Yaşamını şereflendirecek bedel
Artık hiç bile değil ellerindeki
Kutla
