Biliyorum iyileşeceğim. Beni sınırlandıran, zihnimi bulandıran, huzursuz eden, uykularımı kaçıran, hayatı gözümde değersizleştiren, beni dengesizleştiren, hevessizleştiren her şeyden arındıracağım kendimi.
Hayata döneceğim yeniden. Yeni doğmuş bir bebek gibi baştan başlayacağım. Çamura bata çıka da olsa bulacağım yolumu. Bazen yavaş bazen geriye gideceğim ama gözüm hep ileride olacak.
Kendimle barışacağım ilk önce, kendimi sevmeyi öğreneceğim ve dünyanın geri kalanı da düşman olmayacak, öyle görünmeyecek o zaman bana.
Hissediyorum, yavaş da olsa beynimdeki çarklar değişiyor, dünya değişiyor benim için. Sessizce evriliyor.
Gül bahçelerinden geçmeyeceğim, bir anda peygambere de dönüşmeyeceğim. Daha çok ağlayacağım, hata yapacağım, pişman olacağım.
Ama yaşayacağım. Evet, yaşayacağım; sadece var olmayacağım, yer kaplamayacağım. Her zaman daha iyiye ulaşmaya çalışacağım.
Doğmak tek bir şeyi garantiliyor hepimiz için: Ölmeyi. Ama ben yaşayacağım da. Hem de en zoru başarıp yapacağım bunu. Başaracağım ve kendime rağmen yaşayacağım.
