Bir denizkızı eteklerinin ucunda
Getirse yazı donmuş avuçlarıma
Kendimi dağların ardında bulurum
Şiirlerde geçen dağların ardında
Zıplasam denizlere dokunacağım
Ama ben ağlamaktan korkuyorum
Bazen sözlerin tanrısını güldürüyorum
Bazen de başağı iki saat ile kaçırmışım
Soluk soluğa eylüle doğru koşuyorum
Yolların zamandan haberi var mıdır?
Kuş sesleri her zaman bahar değil
Bazen kasvetli bir salıda seher
Bunca vakittir sarı senin için akıyor dallardan
Yoksa nereden bilsin güneş yazın aşık olmayı
Kışın sobasında yanan hatıraların
Yağmur gibi yağdığı sonbaharları
Papatya kokuları her zaman bahar değil
Bazen yalnızca Fatih'te bir mezar
Rüzgârın bana söylediği yalanlar
Her zaman kıştır hâlâ
Bunu yazamayabilir kardan adamlar
Cigaramın sesi doğrudur çoğu zaman
Cigaramın sesi doğurur gecelerimi
Ve küllüğüm gebe yine yeşil hayaletlere
Arada bir ıhlamur kokusu gelir satırlarıma
Bunu yazamayabilir buzdan ellerim
Bu garip hisler her zaman ben değil
Bazen bir kalemin içinde mürekkebim
Bir siyahın içinde müebbedim
Bilakis sayfalara müessifim
