Çıkmaz bir sokağın başında tesirli teselliler arıyorum
Bile bile ateşlere yürümek gibiydi
Yanacağını, kaçamayacağını bilerek ilerlemek.
Gece bile yeminler ediyor
Seni nasıl sevdiğimi anlatıyor yıldızlar aya
Çiğ düşmüş bir yaprak söylüyor bunları
Hazerpâre gönlüme deva zatınmış
Karın üstüne yağan yağmur gibi
Mahvediyor bu his geceleri beni
Ben anlatmak istiyorum artık
Yelkenli tekne üstünde sevdiğimi seni
Saçların, gece karası saçların dalgalanırken
“Bekle beni”
Demeni.
Gece gündüz
Hep bir kalpten, yılmadan beklemek seni..
Doğan güneşin “sen” olması gerek
Perdeleri açmalıyım insanları aydınlığa kavuşturmak için,
O esmer teninden saçtığın güneşe doymalıyım.
Belki de kara bir bıçak olmalısın kesen bileklerimi
Sonra yere bastırmayan bir daha..
Belki de
Belki de pas tutmuş o eski silah olmalısın
Düşünmeden çekip vurmalısın bu uslanmaz yüreği
Güneşli havada esen rüzgar gibi
Hissetmeliyim saçıma değen o elleri
Mesrûr etmelisin artık
Deryalardan çok sevdiğim için seni
Kaşın, müjganın
Çatılıp bakarken
“Bir ihtimal var”
Demeni.
Gece gündüz
Hep bir kalpten tutunmak o ihtimale sabi gibi..