Çıkmaz bir sokağın başında tesirli teselliler arıyorum 

Bile bile ateşlere yürümek gibiydi 

Yanacağını, kaçamayacağını bilerek ilerlemek.

Gece bile yeminler ediyor

Seni nasıl sevdiğimi anlatıyor yıldızlar aya

Çiğ düşmüş bir yaprak söylüyor bunları

Hazerpâre gönlüme deva zatınmış


Karın üstüne yağan yağmur gibi 

Mahvediyor bu his geceleri beni

Ben anlatmak istiyorum artık

Yelkenli tekne üstünde sevdiğimi seni 

Saçların, gece karası saçların dalgalanırken

“Bekle beni”

Demeni.

Gece gündüz 

Hep bir kalpten, yılmadan beklemek seni..


Doğan güneşin “sen” olması gerek

Perdeleri açmalıyım insanları aydınlığa kavuşturmak için,

O esmer teninden saçtığın güneşe doymalıyım.

Belki de kara bir bıçak olmalısın kesen bileklerimi

Sonra yere bastırmayan bir daha..

Belki de

Belki de pas tutmuş o eski silah olmalısın 

Düşünmeden çekip vurmalısın bu uslanmaz yüreği


Güneşli havada esen rüzgar gibi 

Hissetmeliyim saçıma değen o elleri 

Mesrûr etmelisin artık 

Deryalardan çok sevdiğim için seni

Kaşın, müjganın

Çatılıp bakarken

“Bir ihtimal var”

Demeni.

Gece gündüz

Hep bir kalpten tutunmak o ihtimale sabi gibi..