Yeni bir gün,
Kuşlardan önce uyandım bu sabah.
İçimi kemiren bir ses çığlık çığlığa bağırıyor,
Bu sabahların bir anlamı olmalı!
Yeni bir gün,
Henüz güneş ilk fotonlarını yolluyor bulutlara
Kızarmış bulutlar tıpkı uykusuzluktan kıvranan gözlerim gibi
Yeni bir gün,
Aynı başlangıç.
Kahvemi yapıp sigaramı yakıp
Karşımda öylece duran duvarla bakışıyoruz bir kaç dakika boyunca
Günlerin saatlerin bir öneminin kalmadığı zamanlardayım
Ne zaman sevgiden, aşktan bu denli uzak kalsam,
Ne vakit kitap okumaya dahi halim olmasa,
Kuşlar bile uyanmadan
Bu denli iğrenç başlarım günlere.
Yeni bir gün,
Bir anlam ifade etmeyen,
Serkeş bir yaşam.
Bir pisliğin ortasında çırpınan,
Sevgisiz geçen günlerde sevgiyle biriken,
Patlamaya hazır bir bombayım böyle zamanlarda.
Yeni bir gün,
Kuşlara günaydın,
Bulutlara,
Göklere ve
Denizlere.
En çok da yemyeşile günaydın
İnsanlara değil.
Yeni bir gün,
Yeniden bir kadını sevene dek geçecek olan onca gün gibi
Basit, sade ve bayat bir gün işte...
