işte biz herkesiz yeni bir günün şafağında
bedenimizi kamçılar kanlı çocukların annesindeki kısır tebessüm
bana bir yalan daha söyle güzel kokulu çiçekler için
sana bir kez daha inanayım tüm yaşanmışlıkların hatrına
selam veriyor düşlerimiz masal kahramanlarına
hangi yanımızı onarsak yine bir yerden eksiğiz
doğanın değiştirilemez kanunu gibi geliyor bu bana
sevdiğim, bu şiiri gönülden bir kefene sardım
hiç duyulmayan bir şarkı çalıyor uzaklarda
sadece ikimiz hissediyoruz aynı anda
işte biz ikimiziz yeni bir günün şafağında
en yeni kıyafetlerimizi giymişiz
gibi bir gökkuşağı beliriyor içimde
en zengin de biziz en fakir de!
rastgele açılan bembeyaz bir sayfanın ortasındayız seninle
kimse ıslatmıyor şimdi o kara mürekkebi
oysa sesini bir kez duysa
divan yazardı uğruna Nebi
bir kez işittim bin kere gelemedim kendime
güzelliğin öyle duru, öyle sade
işte ben kendimim yeni bir günün şafağında
