Yalnız bir sonbahar
Güneşin kül olduğu
Ayın parıltısının yok olduğu
Gökyüzünün ışığının kaybolduğu
Suyun akışının huzursuz olduğu ıssız bir dünya
İşte tam bu anda gözlerimizi açıyoruz
İçimizdeki parıltıya
Tam o zaman doğuyoruz işte
Gerçek olan dünyaya
O zaman biz biz oluyoruz
Karanlıkların arasından sönen bir yıldızı aydınlatıyoruz
O zaman doğuyoruz ölümden, yaşıyoruz
Küllerinden doğan anka kuşu gibi
