nasıl oluyor inan bilmiyorum
yeni bi sigara yakar gibi
gözlerin her çarptığında gözlerime
verdiğim tüm sözler, uykusuz geçen gecelerim
buna sarhoşluğum da dahil
tüm emeklerim
bir anda yok oluveriyor
başa dönüyor bozuk plağım
yine aynı sıcaklık göğsümde
tanıyorum bu hissi
hiç unutmadım ki
yine gözlerimi kamaştıran
ayaklarımı bir çocuk edasıyla kıpırdatan
o eşsiz etkileşim
gülüşün kalkanımı delip geçiyor
miğferim boğuyor beni
kılıcım öylesine ağırlaşıyor ki
avuçlarımdan kayıp gidiyor
dizlerimin üzerindeyim
yeniliyorum yine
seni sevmemin eşsiz bir yanı var
korkularımdan daha üstün
cesaretimi kılıçtan geçiren
bildiğim tüm gerçekleri sanki yalanmışçasına
unutturan
seni sevmek huy bende
tıpkı mavi gibi, yeşil gibi
bir bilsen sevgimin gücünü
damarlarımdan kalbine geçirebilseydim eğer
bir mucize olurdu
bir mucize de sana olan sevgimdir
bir tadına bakabilsen tarafımdan sevilmenin
öyle derinlere işlediğim bir silüet ki gülüşün
ne yıldızlar ne güneşi
sen zaten başlı başına güneş gülmesi
kimseler bilmiyor sevgimin derinliğini
sessizliğim odamın karanlığına işliyor
aydınlatmıyor artık beni gülüşün
mavin dahi koyu
içimde soluyor tüm renkler
işte bu, işte bu umutların bitişi
yüzünün görkemi yıkılıyor
ağır ağır yerle bir oluyor içim
ve parçalara ayırdığım sevgim
artık buradan gitmeliyim
ne bir ev nede eşya gerekli
en parlak olana takılı kaldı aklım
başımı alıp gitmeliyim
