içimde bir adam kırgın

söz bitti 

sükut sayıklandı

dilime can veriyor


kendi balkonundan atladı

nisan

ve kasım nar çiçeği

gömleğimi kirletiyor


aramızdan biriyim 

ve en dargını kendimin

yenilgiler izne çıkıyor 


kaldırımlar muntazam

canhıraş duvarlar 

yalnızlığı umut diye bağrına basıyor


çareye isim

tesadüf hâlâ şair

bu şiir beni bağışlamıyor.