Birbirini devre mülk gibi alanlar
En çokta sizlere yalnızlık olsun.
Şaşırtmıyor beni kumdan kaleleriniz
Bir nefeslik evcikler!
Kondurmuşsunuz temelsizce yaşamlarınızı
Kupkuru öpücükler yolluyorum yanlılığınıza
Un ufak kalplerinizde sizin olsun!
Ama sen bilmem ki kimsin?
Gel desem gelir misin?
Oyuncaklarından başını kaldırıp,
Kırdığın zincirlerin henüz bileklerindeyken.
Tanınır mısın, göstersem seni?
Eğri oturuşundan, konuşamadıklarından
Samimiyetsizlik akan yüzünden.
Ah bir bilsem ki!
Eline bir türlü yakıştıramadığım kabzanın
Benim sırtımda olduğunu.
Büşra Ayülkü
