Şimdilerde bir gövdenin yanında oturuyorum,
Yaslıyorum sırtımı, rengarenk bir gökkuşağına,
Dalları sarkıyor üzerime, başım dik, göbeğim açık, yeniyim.
Şimdilerde bir sokakta yürüyorum,
Limon çiçeği kokusu ısmarlıyorum,
Yolda olmaktan ter içindeyim,
Sakince Allah'a sığınıyorum.
Göğü üstümden atıyorum, başım dik, kulağımda bir sürü küpe, yeniyim.
Şimdilere bir soluk beyaz düş peşine gidiyorum,
Aradığımı biliyorum artık, yol uzuyor, ben kısalıyorum.
Pencere kenarına yer edinememiş ipek çiçeği, büyümüyor,
hala.
Bense büyüdüğümden beri hiçbir şeyi büyütmüyorum,
hala.
Artık üzerime oturmayan kıyafetlerle vedalaşıyorum.
Eskiyi üstümden çıkarıyorum, saçımın bir tutamını evvelden beri boyuyorum, yeniyim.
İki şiş alıyorum elime, tek renk ip,
İki düz, bir ters.
Mısra Ergök
2022-07-02T15:39:21+03:00Hüzünlendim ve etkilendim okuyunca. Son iki satır… Şiir diliniz de kadıncaydı nedense… kalemine sağlık. :)
Kenan Birkan
2022-07-02T15:13:42+03:00“Bir soluk beyaz düş peşine…”
Jean Valjean
2022-07-02T15:10:58+03:00Kaleminize sağlık. 👌
Madam Bovary
2022-07-02T13:08:10+03:00"Göğü üstümden atıyorum, başım dik, kulağımda bir sürü küpe, yeniyim." İyiydi 👌🏻