az önce biri kırıldı

kulağıma derinden bir ah sesi geldi.

karıncalar uyandı mı?

hiçbir kuşu göremedim kaçışan.

neden ölmüyor yuvadan düşen solucan?

Allah'ım şu hayatı yaşanılır kıl,

bir ağacı daha kırmasın babam.


bir fırtına tuttu bizi.

dizlerime sarılan toprak kimin?

gökte üç elma gördüm,

birisi yüzüme düşsün istedim.

sözlerimden yeşil değilken gülüşün

toprağa bu kadar sarılma yâr.

ben elma yiyorken oldu her şey

bir fırtına tuttu onları.


biz nasıl kurtulduk o tufandan?

Nuh'u gören varsa susmak vurulsun boynuna.

gemi ağzına kadar doldu dolmasına

bir aşkı sığdıramadık hiçbir tarafına.

ben ineyim aşk binsin

hayır, aşk bensiz yürümesin

aşkı Nuh üstlendi, gemi kırık

tufan bitti,

kalbime vuran dalgalar dinmedi.


bir sabah vakti kırgın sulara daldım.

ayı izleyen kalbime çarptı güneş.

az önce biri kırıldı dedim kimse ağlamadı.

fırtına da tuttu tufan da koptu

baktım, kimsenin yüzü ıslak değil

ben ağladım.

bir kedi gördüm rüyamda

annem, uyu dedi, ağlama.

anne, Nuh da böyle ağlamış mıdır oğluna?

içerimden su taşırıyor yılanlar uykuma.

cebimde üç tane hurma:

biri sana biri bana

-öyle güzel kırılma-

ve yine sana.