sen birbirimizi parçalayacağımızdan korktun
ben birbirimizi iyileştireceğimizi umdum
kimse bi gecede koca bi kale inşa edemez
tuğlalar teker teker, emekle yerleştirilir
bazen depremler sallar, zayıf sütunlar yıkılır
yerine daha güçlüleri dikilir
bir ömür inşaat işçisi olduğumuzu hayal ettim
buna tutundum, seni sevdim
sen de beni sevdin amenna ama
yanımda kalmaya yetecek kadar değildi
yıkılmış kale burçlarının arasında
sayısız ilmekle kefenini dokuyorum bu gece
bu harabelerin arasına gömülecek kişi ben olsam bile