sen birbirimizi parçalayacağımızdan korktun

ben birbirimizi iyileştireceğimizi umdum

kimse bi gecede koca bi kale inşa edemez

tuğlalar teker teker, emekle yerleştirilir

bazen depremler sallar, zayıf sütunlar yıkılır

yerine daha güçlüleri dikilir

bir ömür inşaat işçisi olduğumuzu hayal ettim

buna tutundum, seni sevdim

sen de beni sevdin amenna ama

yanımda kalmaya yetecek kadar değildi

yıkılmış kale burçlarının arasında

sayısız ilmekle kefenini dokuyorum bu gece

bu harabelerin arasına gömülecek kişi ben olsam bile