Yıkılır mucizesi bulutlardan üzerime.
Elimi şair kılar gönlümü mecnun.
Çöllerdeyim seni gördüğümden beri,
gönlüm meftun.
Yokluğun gönlümü tarumar eden efsun.
Zat-ı şahanesine serili gönlümün örtüsü.
Seni gördüğümde dile gelir kelimelerin büyüsü.
Gelme, özlemin gönlümde bir ur gibi büyüsün.
Şiirlerimi doğurdu beni her gece öldürüşün.
Gözlerimin gördüğü en eşsiz manzara gülüşün.
Güneş dahi sönük kalıyor yanında gülüşünün.
Dudaklarından dökülen kelimeler belirliyor kalbimin örgüsünü.
Gel, gönlümdeki yangınları söndür.
Bulutlarım da sensin, şiirlerim de.
Dinecek bu yangınlar fırtınalar,
Çıkıp gelsen yanıma şiirlerimden.
Şimdilik beni tanıyorsun yalnızca şiirlerimden,
Gel de gör ne harikalar yatıyor gönlümde...
