Utangaç yıldız tokadan düşercesine
Görünmediğini zanneder de
Gözlerini kısar, tahminleriyse delicesine
Seyredip daldığım yıldız
Şimdi burnumun ucundan daha yakın
Ellerim buz kesiyor ışığından öte yanda
Bu ihanete ortak olmak değildi
Yalnızca kan damarlarında koşan kanı
Öldüresiye kovalama çabasıydı
Yıldızın çekimine kapılmak da cabasıydı
Hem yeryüzünde yürürken beni incitmedi
Yaktığı her yer külden tablalara dönmedi
Korkuyor yıldız! En parlak olanı hem de
Karanlığına geri çekildi istemsizce
Uzakta olsa da yanıyor sebepsizce
Işığının peşinden gitmeme gerek yok
Her yeri aydınlatıyor umarsızca
Yaşımızdan eksik ettiğimizi yaşamak üzere
Yanmaksa mesele yanmalı
Yıldızın ayak izinde bir terziye dönüşmekse
Özlemden hırkalar dikilmeli
Gece karanlığı dışında da var ise
Yeryüzüne inmeli ve sarılmalı ışığa sessizce.
