Ne zaman yere düşsen kendi gölgene saklandın
Halbuki ne gerek vardı ki için için çürümeye?
Başını göğe kaldırmak hiç aklına gelmedi mi?
Belki yıldızların kokusu sarhoş ederdi seni
Ama hayır!
Yıldızları cebine koyma sakın
Düşürürsen onları yere
Bunca tantananın anlamı ne?
Yıldızlar yerinde dursun sen sesleri dinle
Kalbinin odalarına sokulan rüzgar uğulduyor
Tek ayak üstünde kırk şiir söyleyen rüzgar…
Uzak yollardan yıllanmış bir koku getirmiş
Duyman gerekirdi
Sense gözyaşlarını içtin
Sözyaşların boğulsun diye.
