ne vefalı dostları uğurlayıp
ne sadık aşıkları gömdük
inanmazsın,
biz ne yazlar atlattık.
boş bi' çerçeve içim, yüzler değişiyor
ardında çivi izleri bırakıp.
afili gözyaşlarının sarıp sarmaladığı
afilsiz yalanlar topluyorum her boşluktan. bilmediğim bi' yer sanrıyor,
artık öyle kolay affedemiyorum.
bi' tur daha zaman çekiyorum.
özlüyorum bazen bi' yer daha kızıllanıyor, içime sarınıyorum.
olsun,
yine yeni yazlara.
Şimâl Doğançay
2020-05-29T15:07:02+03:00Eleştiri özellikle olumsuz olduğu zaman benim için çok değerli, teşekkür ederim..
Sena Türkmen
2020-05-29T14:32:11+03:00Umutla biten, sade bir şiir olmuş, kaleminize sağlık. Ancak 'afilsiz' diye bir kelime olmadığından mıdır yoksa 'afili' kelimesiyle başlayan dizeden sonra geldiği için midir bilmem şiirin duygusunu bıçak gibi kestiğini ve eğreti durduğunu söylemek isterim...