Aynadaki yabancı gözlerin acısını anladığım bir gece,

Sigara dumanı kaplamış,

Işığın her bir zerresini.

Dışarıdan gelen sessiz bir ses,

Çok şey anlatıyor.

Kışın soğuğunu anlatıyor sessizliğe bürünmüş.

Canlar, yitip giden

Hiçbiri umurunda değilmiş gibi

Ve her biri, umurundaymış gibi davranan insanlar etrafta

Güneşi bekler de,

Soğuktan kaçar gibi.

Kim bu aynadaki yabancı?

Bir şeyler anlatır gibi sahte bakışlar

Dinle bak

Bir şey anlatıyor yine sessizlik,

Çağırıyor inadına, yokluğuna.

Aklımda sen,

Sende sayısız soru, sayısız bilmece.

İnsan mıdır acıyı büyüten?

Acılar mıdır insanı yücelten?

Yaşanılanlar mı acıtır insanın canını,

Yarım kalanlar mıdır ruhunu kemiren?

Acıdır büyüten insanı,

Yarım kalanlar acıtır en çok canını.

Artık duyamıyorum sessizliği,

Gücüm yetmiyor.

Tanımadığım gibi kendimi,

Kırık camlarda.

Bir kül tablası,

İçinde söndürülmüş onca anı.

Dumanı sarmış, odanın her bir karesini.

Ölmüş anıların, acısını yaşamak gibi.

Yaşatmak istemek gibi.

Sevginin en küçük kıvılcımını yeniden hatırlamak ister gibi.

Pembe gökyüzü düşlerimde.

Yitip giden anılar,

Tek tek yazılmış,

Gökyüzüne.

Tek tek anlatılmış bulutlara.

Bulutlar,

Dökmüş içindeki bu karamsarlığı,

İnsanlar neden sevmez yağmur?

Şimdi anladınız mı?